දෙතැනක තනි වී දෙමන්සලක හිඳ
දෙසිතම ලතැවී ඉවුරු දෙකක හිඳ
හුස්ම ගිලන් වූ මතු යම් දිනයෙක
ඇවිත් සනහපන් සිත් දෑල් ගඟ...
වෙන්වී තිබුමුත් අපටම ලෝකය
විලංගු ලා අද දෙතැනක තනිවම
සෙනෙහෙ යදම් බැඳ පෙර උන් දවසෙම
මතකය පමණයි අද අපි දෙතැනක...
බිඳදා සෙනෙහේ ඉවත බලා නුඹ
මා තනිවීලා රුදුරු ලොවක අද
සුපෙම් සිතින් යළි දැකගන්නට නුඹ
කවදා හැකි වේදෝ.....
No comments:
Post a Comment